گفتم: "پیوسته چیزی هست که تو را به عقب برمی‌گرداند… چیزی که از توانایی‌های انسان پرقدرت‌تر است، یعقوب، من در آن بیابان چیزی آموختم "آن هم این‌که انسان موجودی است که نباید چیزهای بزرگ را فراموش کند." با اندوه عمیقی گفت: "تو از خودت فرار نکرده‌ای، تو از خودت بیزار نشده‌ای، بلکه از تنگناها و کم‌عمقی‌های گل‌آلود زندگی به جاهای عمیق‌تری شنا کرده‌ای."