همهی ما به شکلی در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم اصلیترین هنر این است که همیشه فاصلهها را حفظ کنیم. اگر بیشازحد به یکدیگر نزدیکشویم، میسوزیم و اگر بیشازحد از یکدیگر دور شویم، یخمیبندیم. باید بیاموزیم که فاصلهیمناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که از اعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربهای سخت امکانپذیر است. باید بابت آن بهایی بپردازیم تا متوجهاش شویم.