رمان خارجی
این کتاب شرح یک بی‌خوابی و داستان یک سفر است. بی‌خوابی نصیب کسی است که کتاب را نوشته و سفر نصیب کسی است که قدم در آن نهاده. در ابتدای کتاب، فهرستی کوتاه از مکان‌هایی که قهرمان داستان به آن جا رفته آمده است شاید کسی که به مسیرهای غیرمنطقی علاقمند باشد روزی بتواند آن را همچون راهنما به کار برد. شبهای هند یکی از مهم‌ترین کتاب‌های نویسنده است که در فرانسه جایزة مدیسیس، برای بهترین رمان خارجی در 1988 را به خود اختصاص داد.
صفحه نویسنده
آنتونیو تابوکی
۱۵ رمان
آنتونیو تابوکی از نویسندگان ایتالیایی است. وی استاد زبان و ادبیات پرتغالی در دانشگاه سی ینای شهر فلورانس و مترجم آثار فرناندو پسوآ به ایتالیایی بوده است. آنتونیو تابوکی در ۲۴ سپتامبر ۱۹۴۳ میادی در شهر پیزا در شمال ایتالیا به دنیا آمد . او در پاریس با اشعار فرناندو پسوا، شاعر و نویسنده تاثیرگذار پرتغالی آشنا شد. پس از آن بود که به پرتغال و ادبیات این کشور علاقه‌مند شد و بسیاری از آثار پسوا را به زبان ایتالیایی ...
پریرا چنین می‌گوید
... چرا پریرا چنین گفت؟ چون تنها بود؟ چون دلش از آن اتاق گرفته بود؟ چون واقعا گرسنه بود؟ چون به تصویر همسرش فکر می‌کرد یا به دلایل دیگر؟ پریرا می‌گوید چرایش را نمی‌داند.
رمان «پریرا چنین می‌گوید» معروف‌ترین اثر آنتونیو تابوکی است. وقایع آن در لیسبون پایتخت پرتغال و از زبان دکتر پریرا حکایت می‌شود. او مسئول صفحه فرهنگی یک ...
میدان ایتالیا (یک داستان مردمی در 3 زمان)
سحرگاه همان شب بود که، شایع شد که پنجره‌ها کوچ کرده‌اند. می‌گفتند که اولین پنجره‌هایی که به پرواز درآمد، مال خانه کشیش بود. این پنجره‌ها بر فراز میدان پرواز می‌کردند تا برادران خود را دعوت کنند تا گرد آیند. پنجره‌های دهکده یک‌یک خود را از دیوارها واکندند و به دعوت پیشوایان خود، در پروازی مرتعش متحد شدند. بعد به اشاره ...
فاتحه‌نامه (وهم)
این داستان، که در یکشنبه‌ای از ماه ژولای در شهر لیبسون داغ و خالی از سکنه اتفاق افتاده است. فاتحه‌نامه، نغمه موزونی است که شخصیت آن، که او را «من» می‌نامم با نوشتن این کتاب به اجرا در آورده است، به او جواب خواهم داد که چنین داستانی فقط به زبان پرتقالی می‌توانست نوسته شود، و بس. اما چیز دیگری ...
دیالوگ‌های ناتمام (2 نمایش‌نامه کوتاه)
یک اتاق هتل. در تخت خوابی که واژگون شده و مربوط به شکسته بندی است، آدمی دیده می‌شود که سر تا پا باندپیچی شده و گویی، جسد تنهای مومیایی شده است که دهانش باز است. بازوی گچ گرفته او لنگر انداخته است. روی طناب فلزی تکیه داده شده است، جسد مومیایی، روی تخت شکسته‌بندی سنگینی می‌کند. بر بالین ناهموارش، یک ...