باید از دریا گذشتن، ساحل امن و رهایی در ورای بحر جستن؛ رو به مقصد، "مقصد والای انسان" رفتن و... از سهمگین امواج دریای حوادث جا نخوردن. چون که ترسیدن ز توفان، گوشه امنی خزیدن، در به روی خویش بستن، مایه شرم است و سستی، پس بیا! پس بیا دستم بگیر و راه بر چون که باید، باید از دریا گشتن!