طنز نه تنها مقولهای است اجتماعی، بلکه رسالت و وظیفهای هم به دوش دارد. طنز باید بدیها و زشتیهای رفتاری، گفتاری و پنداری بشر را دریابد. آنگاه مانند آینهای تمامنما این کژیها و زشتیها را به او نشان دهد و سپس دست به اصلاح بزند. مانند آرایشگری که آینهای در برابر آدمی میگذارد و آهسته آهسته موهای زاید را میچیند و در پایان چهره اصلاح شده و متفاوت آدمی را به او نشان میدهد و با لبخندی پیروزمندانه به او میگوید: حالا بهتر شد!