مجموعه داستان خارجی
ابرهایی که نمیبارند
هنوز تک و توک ستارگانی در آسمان سحری سوسو می‌زد. گویی دل‌شان بر ترک آسمان رضا نمی‌داد. مردم در رختخواب‌هایی گرم، غرق خواب شیرین صبحگاهی بودند و خود را هر چه بیشتر در نرمی لحاف رها می‌کردند تا این لذت را با تک‌تک سلول‌های بدنشان لمس کنند.