بیش و کم همین جان آزاده اوست که به او این حالت دست نیافتنی را میبخشد. این رسم ماست که وقتی داستان زندگی دیگران را میخوانیم در عین حال نیمنگاهی به خطوط اصلی داستان زندگی خودمان میاندازیم، و در اینجاست که احساس میکنیم او از جنس و جنم ما نیست. در واقع نکته دیگری هم هست که به او این حالت دستنیافتنی را میبخشد: اینکه به قول شارلوت برونته مفسر آثار او باید همیشه جایی در حد فاصل بین او و جهان بایستد.