یوسف انصاری: از سینه به سینه نقل شدن خسته شدهام. درست گفتهاند: وای به حال ملتی که داستان نداشته باشد. شاید بشود گفت وای به حال ملتی که ادبیات مکتوب نداشته باشد. شاید به همین دلیل به سرعت در حال مکتوب کردن خود هستیم. نوشتن برای من شفاست. امروز در بیست و هفت سالگی این مفهوم را تا بن دندان میتوانم درک کنم.