قسمت عظیم عمرم درایل گذشته بوداز دشتها و کوههای زیبای ایل الهام گرفته بودم با غم وشادیهایش آشنا شده بودم. به دردها و درمانهایشان پی برده بودم.حق این بود که با دقت و موشکافی 1 محقق دست به کار شوم و بخصوص درباره آموزش عشایری که کاری دشوار و بدیع بود تجارب خویش را در اختیار جویندگان تعلیم و تربیت بگذارم ولی نمیدانم چرا و چگونه قلم به فرمانم نرفت و به 1 نوع داستانسرایی گرایشیافت.