دل‌شکستگان

و بعد خداوند ندای قلب او شنید. خداوند دید که سهیل بدون محبوب انگیزه‌ایی برای نفس کشیدن ندارد. خداوند موج‌زدن دریای غم را در چشم‌های زیبای سهیل که زمانی خودش با ظرافت آن را طراحی کرده بود، مشاهده کرد. بنابر این تپش قلبش را که بدون غزل انگیزه‌ایی برای تپیدن نداشت، از او گرفت و به او این اجازه را داد که آزادانه دو بال خسته‌اش را باز کند و به سوی معشوقه‌ی دلشکسته‌اش پرواز کند.