رمان ایرانی
فهرست حسرتها
باران هم‌چنان به جان درختان برهنه افتاده و تازیانه‌شان می‌زند. باد نیز هم‌دست باران شده و تا آن‌جا که در توان دارد می‌تازد. خیابان را مه گرفته. چترهایی به سرعت به این سو و آن‌سو می‌دوند. چترش را به سختی باز می‌کند و راه می‌افتد. باد، آن را پس می‌زند و به عقب می‌راند. یک آن احساس می‌کند که چترش با باد بلند می‌شود و به هوا می‌رود.
آتش از پشت شیشه
«شاید خیالاتی شده‌ام. لحن دارا به نظرم دروغین می‌آید. نگاهش را از من می‌دزدد. دروغ بو دارد، قابل حس است. مثل جنی است که در آدم حلول می‌کند. کسی که دروغ می‌گوید تغییر می‌کند. لحن صدایش، حالت نگاهش، حرکاتش، رنگ چهره‌اش، همه چیزش عوض می‌شود. به نظرم برای همین هم بادستگاه دروغ‌یاب می‌شود به دروغ پی برد. لابد ارتعاشات بدن ...
دیروز خیلی دیره
هیچی فراموش نمی‌شه. هیچی از بین نمی‌ره. زمان آروم، آروم گرد و غباری روی خاطرات می‌نشونه. روش رو می‌پوشونه. فکر می‌کنی یادت رفته. اما صبح که از خواب پا می‌شی حالت بده. نمی‌دونی چته. نمی‌دونی دردت از کجا آب می‌خوره. اما کافیه که نسیمی یا خاطره‌ای خاکش رو برداره. بعد همه چی تازه می‌شه. همه چی می‌آد بیرون. عین روز ...
