نمایشنامه ارکستر، علاوه بر وجه سرگرمی و کاتارسیس، 2 عنصر زبان و تکنیک را در قالب ساختارگرایانهتری به ظهور میرساند. ارکستر معارضهای است میان چند نوازنده مجلسی که در رستورانی به اجرای موسیقی مشغولاند و به روایت گذشتهشان در شکل قاب بندی و فریم به فریم دست میزنند.