تا کنون درباره ریشه، پیدایش و گسترش تئاتر از نخستین سپیدهدم تاریخ نزد مردمان سرزمینهای گوناگون، کسان فراوانی قلم زدهاند و زیرکان کنجکاو، در هزار توی زندگی مردم این پدیده را کاویدهاند، ولی در برخی گوشه و کنارها هنوز این پیجوییها مبهم است. نگرش دورانت به تاریخ تئاتر دارای ویژگی خود اوست. دریغا که کاوش وی در پهنه نمایش شرق بسیار کم دامنه است، ولی چون به غرب میرسد، برداشتهای او از تاریخ تئاتر رنگ دیگری به خود میگیرد. درست به همین دلیل، جدا کردن نوشتههای او درباره تئاتر از تاریخ تمدن، ما را دارای‹‹تاریخ تئاتر›› میکند که روایتگر ویل دورانت است، و این خود میتواند دستاوردی بیهمتا و یگانه باشد.