فرییل در آثارش نگاه شاعرانه خود را به زبان تئاتر برمیگرداند. او ما را قادر میکند تا شرایط زندگی آدمها و تناقضها و تضادهایشان در عصر حاضر را بهتر درک کنیم. گوشهای از نمایشنامه در لوناسا را با هم میخوانیم. اگنس: پسرت داره اون بیرون چی کار میکنه؟ کریس: خدا میدونه. خیلی وقته که ساکته. اگنس: یه چیزی داره درست میکنه، مثل یه بادبادکه. اوه چه اشتباهی! حالا موهاش به تو میره کریس! کریس: موهای من که مثل بوتههای شمشاد شده، میشه امشب واسهم بشوریش مگی؟