نام نوکیوس آنائیوس سنکا (4 قبل از میلاد -65 بعد از میلاد) در مقام خطیب و فیلسوف رواقی چنان که بایست شناخته شده است.اما سنکا از بزرگترین نمایش‌نامه نویسان رم باستان نیز بوده است وآثار او هم به سبب کیفیت و هم به سبب جایگاهی که در تاریخ تراژدی غرب دارد شایان توجه بیشتر است. سنکا مضمون نمایش‌نامه‌های خود را از اساطیر یونان وام گرفته و همه نمایش‌نامه‌هایش غیر از توئستس داستان‌های را باز می گوید که قبلآ در آثار آیسخولوس و سوفوکلس و ائوریپیدس خوانده‌ایم.اما سنکا در میان این سه تن به ائوریپیدس بیشتر توجه داشته و اغلب تراژدی‌هایش بر گرفته از آثار ائوریپیدس است.سنکا تراژدی یونانی را بر روی زمین آورد و به شخصیت‌هایش چهره‌ای کاملآ انسانی بخشید و شعری با شکوه و شیوا را در روایت این غمنامه‌های ماندگار انسانی به کار گرفت.او الهام بخش نمایش‌نامه نویسان عهد الیزابت بود و بدین سان پیوندی میان دو دوره مهم تراژدی و نمایش‌نامه نویسی در غرب برقرار کرد و از این رو چهره ماندگار در تاریخ این هنر به شمار می‌آید.
