نمایشنامه، حرکتی روان و آسان دارد و به آسانی به هدف نهایی درامنویس منتج میشود، اما نمیتوان گفت این روانی، ریشه در سختکوشی یا الهام محض نمایشنامه نویس دارد. عنوان نمایشنامه «زنان در جنگ» شاید این فکر را القا کند که این اثر، نمایشنامهای ضد جنگ یا تفحصی دیگر در رگ و ریشههای دشمنی با زنان است. اما هیچیک از این پیشبینیها درست نیست.