صلح، یک اتفاق نیست که ناگهان بیفتد، وقتی همه خوابیم؛ صلح یک ماجراست؛ ماجرایی به بلندای همه خوابها و بیداریهایمان. صلح، قصهای طولانیست که آدمها همه آن را مینویسند. قصهای که همه آن را زندگی میکنند. هر آدمی در این قصه کلمهایست، عبارتی، جملهای یا شاید سطری و صفحهای.