کوشان به خاطر پیشینه سینماییاش به خوبی از مفاهیمی چون ضرباهنگ و زاویه دید در قصههایش استفاده میکند، قصههایی جاندار که از پویایی خاصی هم از نظر تنوع و هم از نظر پرداختن آن برخوردار است. داریوش مهرجویی برای من خواندن قصههای کتاب حاضر یادآور تصویرهایی از زندگی است که میان بسیاری از ایرانیان نسل من و نسل جوانتر مشترک است و در عین حال که در هر شخص یا در هر ذهن تجلی منفرد و یگانهای دارد، گوهر و عصاره آن یکی است، و این حقیقت که این تصویرها را نویسندهای ساخته که هنر سینما را نیک میداند، برای من در این واقعیت تجلی مییابد که تصاویر ارائه شده به نحو خوشایند و دلنشینی جاندار و زندهاند. احمد کریمی حکاک