دومین کتابم مهاجر خوشبخت را بهترین و شخصی‌ترین رمان خود می‌دانم. این کتاب هم ثابت کرده که جالب‌ترین کتاب من است چون پر از غافل‌گیری است. وقتی داستان را شروع کردم، نقشه‌ام این بود که خودم قهرمان آن باشم.بنا بود این کتاب داستان زندگی نویسنده بسیار فقیری باشد که مادر، خواهران و برادرانش دشمنان هنر او هستند و نشان بدهد که چگونه در پایان، علیرغم دشمنی آنها، به موفقیت می‌رسد. اما چقدر تعجب کردم وقتی دیدم مادرم به قهرمان کتاب تبدیل شده بود. و خواهرم از من صادق‌تر، قابل‌اعتمادتر و شجاع‌تر بود. در طی نگارش این کتاب، ایتالیایی‌های مهاجری که با کلاه‌های نمدی خاکستری آغشته به عرق، و سبیل‌های چخماقی‌شان روزی 12 ساعت کار می‌کردند، کاملا ناخودآگاه وقار قهرمانان را یافتند. چطور این اتفاق افتاد، هرگز ندانستم. پس از انتشار کتاب، نقدهای حیرت‌انگیزی دریافت کردم. ولی بعد دوباره غافل‌گیر شدم: هیچ اتفاقی نیفتاد. پولدار و مشهور نشدم. در واقع فقیرتر از قبل بودم، مجبور شدم به جای یک جا، در دو جا کار کنم.شدیدا عصبانی بودم، اما فقط از دست خودم، همه زندگی‌ام را مورد بازنگری مجدد قرار دادم. چرا مخاطب باید اهمیت می‌داد که من چقدر از وجود خودم را در آن کتاب گذاشته بودم، چقدر به تک تک جمله‌ها اهمیت داده بودم؟ چرا باید خانواده‌ام به نوشته‌هایم اهمیت می‌داد وقتی که حتی نان روزانه‌ام را تامین نمی‌کرد؟ اما بعد غافل‌گیری دیگری رخ داد. در واکنش به یاس خود، و برای تامین خانواده‌ام، تصمیم گرفتم یک کتاب پرفروش بنویسم، آن کتاب پدرخوانده بود. 4 سال طول کشید تا تمامش کردم.اما مرا به هدفم رساند. این کتاب پر فروش بود و این‌بار پولدار و مشهور شدم. 30 سال از زمانی که مهاجر خوشبخت را نوشتم می‌گذرد، تغیراتی که در فرهنگ و نقش زنان به وجود آمده است و همچنین علاقه روز افزون به سوژه‌های قومی- نژادی از بسیاری جهات این کتاب را معاصر کرده است. امیدوارم تجربی انسانی موجود در این داستان فاقد زمان باشد. کتاب را دوباره برای چاپ دوم خواندم و هنوز عاشقانه دوستش دارم، و بیش از همه چیز مادرم را عاشقانه دوست دارم و حقیقتا به او احترام می‌گذارم. اینک که به گذشته می‌نگرم و می‌توانم ببینم که ردپای او در همه کتاب‌هایی که نوشته‌ام وجود دارد. و اکنون می دانم من قهرمان زندگی خود نیستم، او قهرمان زندگی من است. پس از گذشت این همه سال، مصیبت‌های زندگی او هنوز مرا می‌گریانند. و این کتاب فریاد می‌زند: "ببیند چقدر به او ظلم شده است".
