وسط اینهمه کتاب که میشد یهجوری با سلیقه متوسط بههم ربطشون داد، کتابی دیدم با این عنوان: نقد عقل مدرن. این دیگه خیلی نوبر بود. کتاب رو باز کردم. تو صفحه عنوان کسی با خطی درهم و برهم نوشته بود: «با این که من رو دوست نداری، من حالم از تو بههم نمیخوره.» امضای نوشته مربوط به پرینامی بود. زمانه جاهل جوونی ما، برای فرستادن کتاب به دوست یا عشق، سعی میشد از کلمات آبرومندی استفاده بشه. تاریخ امضا مال پاییز پنج سال پیش بود. کتاب رو بستم. تو این خر تو خری فقط کم بود پای یه آدم دیگه به این پرونده باز بشه.