کشتهی سینما بودند و این نخستین عشق آنها بود. کمابیش هر شب وجود خویش را وقف آن میکردند. تصاویر فیلم را همینقدر که زیبا بود، کششی داشت و فریفته و افسونشان میکرد، دوست داشتند. فتح مکان و زمان و حرکت، غوغای خیابانهای نیویورک، رخوت سرزمینهای استوایی و خشونت وسرنی کافهها را دوست داشتند.