شاید بیشتر اشتباهات از جا به جایی عقل و احساس است. آنگاه که باید فکر گکنیم، به احساس اعتماد میکنیم و وقتی باید احساس عمل کنیم، فکر را ملاک قرار میدهیم. یک نفر، دیگری را درک نمیکند که برای عشق حاضر به هر فداکاری هست یکی دیگر به سرنوشت محتوم تن میدهد و آن دیگری جایگاهی مییابد که هرگز در قرارهاش نبوده است. همگی جای فکر و حس را گم کردهاند و تصمیماتی گرفتهاند فقط برای آن لحظه تا در نهایت حرفهایی را به اجبار پنهان کنند.