به قول خودمان: هر که طاووس باید جور هندوستان کشد. مقادیری دندان این وسط چه اهمیتی دارد؟ مورد داشتهایم که یک نفر هر دو چشمش را از دست داده، ولی با همه اینها کلی پول و پله بههم زده. همین آقای هنری فورد معروف بنیانگذار کارخانه معظم اتومبیلسازی فورد وقتی 40 ساله بود ورشکست شد و هزار دلار از دوستش جیمز کوزنز قرض کرد، وقتی قرضاش با پس داد، هزار دلارش شده بود سی و هشت میلیون دلار، لمیوئل پیتکین که 17 سال بیشتر ندارد. قصه فورد و راکفلر، قصه هر آمریکایی بزرگ است. مهم نیست توی مزرعه و فقیر به دنیا بیایی، اصلا شرط موفقیت همین است. کافی است قیافه شریف داشته باشی، چون شرافت ارزشش از طلا کمتر نیست. باید عزم جزم کنی و دنبال ثروت بروی. اما باید اذعان کرد که در سال 1934 میلادی تحقق چنین رویایی با در نظر گرفتن توطئه بانکداران بینالمللی یهود در والاستریت و اتحادیههای کارگری بلشویک، بیشتر به معجزه شبیه است. پس خدا آخر و عاقبت لمیوئل پیتکین قهرمان طبقه متوسطه آمریکایی را به خیر کند.