داستانهای این مجموعه بدون شک بهترین داستانهای سال نیستند. حتی بهترین داستانهای نویسندگانشان هم نمیتوانند باشند، و مگر برای نویسندهای که زندهاست و همچنان مینویسد مفهوم «بهترین داستان» معنا دارد؟ بدون تردید همه داستانهای این مجموعه در یک سطح نیستند، به لحاظ سبک و گرایش هم نویسندگان این مجموعه را نمیتوان در یک گرایش و نحله ادبی طبقهبندی کرد. تنها اشتراک داستانهای این مجموعه برخورداری از معیارهای داستان خوب است: امکان ارتباط، تاثیرگذاری، معناداری و ساختار منسجم. باری، داستان جایی است برای شنیدن صدای احساس نویسنده، برای دیدن روح و ذهن و دل کسی که مینویسد، برای قدم زدن در کوچه پس کوچههای روح کاتب کلمات. اینکه بعضی کوچهها تنگ یا فراخ باشند اهمیت چندانی ندارد. آنچه اهمیت دارد نفس تماشای این کوچههاست. نفس شنیدن این صداهاست.