«شلوغی» مجموعه 4 داستان بلند و کوتاه است از آفاق مسعود، که با نثر و زبان شاعرانه سعی در ایجاد و خلق فضای سور رئال دارد. در داستانهای این مجموعه، زمان و مکانهایی است که نفس مخاطب را میگیرد و او را به ستوه میآورد. بیشتر حوادث معمولا در یک خانه و طی یکی دو روز اتفاق میافتد. شخصیتها در خانهیی مشترک دور از هم به سر میبرند و در هر تماسی چیز اندکی از یکدیگر میگیرند، به طوری که دیگری چیزی عایدش نمیشود، عشق و محبت اینها بیشتر از خشم و نفرتشان ویرانکننده است. آفاق مسعود در «شلوغی» نیز چون دیگر آثارش، از روانشناسی برای اهمیتدادن به تجربه قهرمانانش استفاده میکند، قهرمانهایی که تقریبا همه زن هستند و مشکلاتی که با آن روبهرو میشوند نیز مخصوص جنس زن است.