کسی که حق به جانباش نیست همیشه آنقدر گستاخ هست که از کسی که حق به جانباش است بخواهد صبر و حوصله داشته باشد. حق داشتن همیشه با مزاج آتشین و خوی تند و پرشور همراه است و حق نداشتن همیشه آرامش و متانتی پرنخوت، سبکسرانه، سهلانگارانه و پوچ را به نمایش میگذارد. کسی مثل کرائوس که با شور و اشتیاق به خوبی و نیکی معتقد باشد همیشه مغلوب کسی مثل من میشود که خوبی و سودمند بودن زیاد و یا اصلا در دلاش جایی ندارد. من جشن پیروزی میگیرم و به خود میبالم و مینازم چون هنوز در رختخواب دراز کشیدهام و کرائوس از خشم به خود میپیچد و میلزد چون همیشه باید بینتیجه و بیهوده به در بکوبد، به اجبار غرولند کند و به صدای بلند دشنام بدهد و بگوید بلند شو دیگر یاکوب! تکان بخور دیگر! ای خد این دیگر چه لش تنبل تن پروزی است...