کودکی 10 ساله بودم. عاشق کتاب خواندن، مخصوصا کتابهای علمی و کتابهای ستارهشناسی، در کتابخانه محلمان عضو شدم که پر از این جور کتابها بود. کتابی به امانت گرفتم و به خانه آمدم. کتابی به نام «انسان در فضا» نوشته آیزاک آسیموف. آن نخستین کتابی بود که از آیزاک میخواندم. چقدر روان و لذتبخش بود. عصر همان روز مادرم پرسید: «این کتاب رو میخونی چیزی هم میفهمی؟» با غرور گفتم: «پس چی که میفهمم! تمومش هم کردم!» جادوی آیزاک آسیموف اثر کرد. از آن روز تا کنون بیش از 25 سال گذشته و من عملا در تمام این مدت با کتابهای آیزاک زندگی کردهام و حساب چیزهایی که از او آموختهام، از دستم در رفته است، هنوز که هنوز است، اولویت اولم برای کتاب خریدن و کتاب خواندن، آیزاک آسیموف است و اگر کتابی از او ببینم که در کتابخانهام نباشد، برای خریدن آن حتی یک لحظه هم تردید نخواهم کرد.