شرلی جکسن در سال 1965 و تنها وقتی 48 سال داشت در تختخوابش سکته کرد و از دنیا رفت. او یکی از مهمترین داستاننویسان میانه قرن بیستم ادبیات آمریکاست و از منزویترینهایشان هم. حتا با اینکه به پنجاهسالگی هم نرسید اما توانست آنقدر کار دست اول بنویسد که یکی از نمادهای ادبیات داستانی آمریکا محسوب شود. همراه من بیا نام آخرین رمان اوست که هیچگاه نتوانست تمامش کند و البته یکی از زیباترین آثارش. در این کتاب بخشهای باقیمانده از این رمان همراه با چهارده داستان کوتاه درخشان او کنار هم گرد آمدهاند که نشان میدهند جهان شرلی جکسن چه مختصاتی دارد. کتاب ضمایم دیگری هم دارد از جمله سه سخنرانی. میشود گفت این کتاب گزیدهای است از وجوه مختلف کاری این بانوی داستاننویس که در آثارش میشود هراس، تنهایی، اتفاقهای پیشبینی نشده و از همه مهمتر خشونتی را دید که در لایههای مختلف انسانش وجود دارند. شاید مخاطبان ایرانی بیش از همه او را با داستان تکاندهنده بختآزمایی (لاتاری) به یاد داشته باشند که نمونهای است از همین جهان. جکسن علاوه بر داستان کوتاه، رماننویس بسیار بزرگی بود و شش رمان هم نوشت.