این کتاب بدون شک زیباترین رمان دنیاست، که در نهایت سادگی و بخشندگی، به بینش خوانندگانش به بهترین شکل عمق و جهت میدهد و با توصیفی روانشناسانه، فلسفی و عمیق از خوشبختی سخن میگوید: شاید خوشبختی در جای خاصی نباشد. شاید این نگاه ما به زندگی است که خوشبختی را میسازد. شاید لازم باشد برای خوشبخت بودن، چگونه اندیشیدن را بیاموزیم و با جسارت بیشتری زندگی کنیم. چرا که در پایان زندگی، آنچه بیش از مرگ باید از آن بترسیم این است که زندگی نکرده باشیم. کسی که میخواهد پرواز کند، نباید از پریدن بترسد! اگر درست زندگی کردن را بیاموزیم، هرجا باشیم، زیباترین جای جهان همانجاست.