جوانان امروزی دوست دارند همه چیز را در مورد همه بدانند. آنها فکر میکنند که حرف زدن راجع به یک مشکل، به حل آن کمک میکند. ولی من از نسلی آرامتر میآیم. ما ارزش فراموش کردن را میدانیم و وسوسه از نو آفریدن را. البته اخیرا خودم به مبارزه و گذشتهای که طی کردهام فکر میکنم، و به کسانی که از دست دادهام. به نظر میرسد که انگار عزیزانم را جایی گم کردهام، شاید آنها را در جایی که دیگر بدان تعلق ندارند، جا گذاشتهام و سپس آنقدر گیج و مغشوش شدهام که نتوانستهام مسیرم را بازیابم....