زندگی بشر زنجیره مستمری است که حلقههایش به گونهای تکرار شدهاند و تا آنجا که حافظه تاریخ یاری میدهد انسان پیوسته در تلاطم جنگهای نابرابر و صلحهای بیاعتبار بوده است؛ اسارت و مرارت، مرگ یا ماندن در وحشت و اضطراب همرا همیشگی او بودهاند. گاه قبیلهای غالب و گروهی مغلوب شدهاند و امروزه هر چه به گذشته مینگریم آنچه شنیدهایم و دیدهایم و یا آنچه در پیش رو داریم بیشباهت به هم نیستند، تمدنهای پرفروغ و حاکمیتهای پرطمطراق بشری دستخوش چپاول شدهاند و دستاورد سالیان انسان در برههای کوتاه به تاراج رفته است. آنچه که تاریخی را از گذرگاه دیگر ممتاز کرده، نوع نگاه مردان و زنان عرصههای مختلف بوده است در مواجهه با تاخت و تازها و بربریتها.