کتاب غول‌ها

ویلیام مین در مقدمه‌ این کتاب می‌گوید: «نمی‌دانم چرا غول‌ها باید بدنام باشند» و با کمی دقت می‌توان دید که بیشتر داستان‌ها بر این فرض غیرمنصفانه بنا شده‌اند که همه غول‌ها بسیار زشت و شرور هستند و جز کشتن قهرمانان و شاهزاده‌های شجاع و غارت اموالشان نقش دیگری ندارند. غول‌های این کتاب اما، درست به اندازه آدم‌هایی که در زندگی واقعی می‌بینید، با هم تفاوت دارند. بعضی از آن‌ها، مثل غول خونخواری که به دست جک غول‌کش کشته می‌شود، واقعا وحشتناک و مخوف‌اند. اما غول‌هایی هم هستند که وقتی می‌بینیم فقط به خاطر جثه بسیار بزرگی که دارند، هم کند و کودن‌اند و هم تنها، دلمان به حالشان می‌سوزد.