گاهی سکوت میکنم، سکوتی معنادار نه به خاطر اینکه حرف و سخنی ندارم، نه فقط به این دلیل که سالهای گذشته به من آموخته است که در زندگی گاهی حفظ یک رابطه ارزشمند بسیار مهمتر است از اثبات حقانیت! من سالهایی را پشت سر گذاشتهام که برای بسیاری قابل تصور نیست من جایی سر بر بالین گذاشتهام که در خیال بسیاری نمیگنجد پس میدانم که گاهی تظاهر به باخت و کوتاه آمدن در مشاجرات کلامی بیحاصل این فرصت را به من میدهد تا عاقلانه روابط با آدمها را حفظ کنم. پس تصور نکن این سکوت بیمعناست و من، شهرزاد قصهگو شهر قصهها حرفی برای گفتن به دیگران ندارم یا توان گفتنش را نداشتهام من پر از کلمات ناگفتهام!