شعر
700 سال عذاب
پنجره باز باشه یا بسته. وسط روز هم شب تاره. عطر بارون بپیچه توی اتاق. یا که دنیامو خاک برداره! تو نباشی چه فایده داره. این همه روزهای ناباور. ساعتا بیدلیل میگردن. پردهها هر چه تیرهتر، بهتر!