در این کتاب، همه شخصیتها اشخاص واقعی هستند. همه اتفاقات هم اتفاقات زندگی است. اما خود کتاب واقعا رمان است نه کتاب خاطرات. تکنیک روایت و بعضی شخصیتپردازیهایی که خودبهخود در نقل خاطرهها صورت میگیرد، و تحولی که آخر سر در شخصیت ژاک رخ میدهد، این کتاب را به رمان تبدیل میکند. نکته دیگر این که خاطرهها مال ژاک کودک است. اما پرور بزرگسال آنها را روایت میکند. او نسخه اول این کتاب را در دهه ششم عمر خود نوشت و نسخه دوم یا نهایی حتی در هفتاد و دو سالگی او چاپ شود. حالا، آن نگاهی که در این خاطرهها هست واقعا مال کدام ژاک است؟