فابل‌های توفیق

قصه‌های حیوانات از کهن‌ترین آثار ادبی انسان‌هاست. آنچه «فابل» به آن می‌پردازد ظاهرا رفتار حیوانات و باطنا رفتار آدمیان است. کار فابل «به در می‌گویم، دیوار تو گوش کن» است. فابل به ظاهر درباره حیوانات می‌گوید، ولی در باطن مقصودش حیوانات دو پاست! هنگامی که ما قصه جانوران دیگر را می‌خوانیم، در واقع داستان خودمان را می‌خوانیم و در ذهن‌مان تشویق می‌شویم فکر کنیم ما دیگر چه جانورانی هستیم؟... و با چنین جانوران اطراف‌مان چه‌گونه رفتار کنیم؟... فابل احمق‌ها را دست می‌اندازد، بدکاران را لو می‌دهد و ستم‌کاران را می‌کوبد.