بی‌شک این فیلم، شاهکار کارنه و پره‌ور و مشحون از هنر و هوشمندی است. با وجود این، تا اندازه‌ای بی‌روح و سرد است و حتی به این مطلب راه می‌دهد که بگوییم کارنه و پره‌ور در نظر داشته‌اند فیلمی تماشایی ارائه بدهند و نیز بگوییم که رمانتیسم فیلم، نفس‌گیر است. ژان لویی بارو بازی درخشانی ارائه می‌دهد و ثابت می‌کند که در نمایش‌های تقلیدی دست کمی از دبورو ندارد. بازی براسور در نقش لومتر درنده‌خو، آرلتی در نقش گارانس دل‌ربا و ماریا کازارس در نقش ناتالی روحانی چشم‌گیر است؛ حال آن‌که، مارسل اران و لوئی سالو بازی متعادلی ارائه می‌دهند. ژان مارکن و گاستون مودو در ایفای نقش‌های خود موفق‌اند. تولید فیلم در اوت 1943 شروع شد؛ اما اتمام آن تا پایان اشغال فرانسه به دست آلمان، به تاخیر افتاد. فیلم از موفقیت جهانی بسیاری برخوردار شد.