آنچه هم اکنون «جهانیسازی»اش مینامیم، در مدتی طولانی - اگر نتوان گفت از پیش از سال 1842، دست کم از آن تاریخ به بعد - به شکلهای گونهگون تکوین یافته است. این پدیدار و پیامدهای سیاسی - اقتصادی آن از دیرباز موضوع بحث نیز بوده است. به ویژه مارکس و انگلس در مانیفست حرب کمونیست، در سال 1848 که اکنون سالهای بسیار از آن گذشته است، تحلیلی جامع و برانگیزنده را درباره این موضوع منتشر کردند. آن دو از این تحلیلشان چنین نتیجه گرفتند که: اگر کارگران جهان بخواهند در پهنه جهانی بر نیروهای ویرانگر سرمایه پیروز شوند، باید در میدان مبارزه با هم متحد شوند و بدیلی سیاسی - اقتصادی را پدید آورند که نیازها، خواستها و آرزوهایشان را در دنیایی بس برابری جوتر تحقق بخشند.