به رسم شعر کلاسیک یار خوش قد و بالا. سری به بیت فقیران زدید حضرت والا! تعجب است که با این ادا و خنده شیرین. چگونه هیچ نرفته است قند خون تو بالا؟ّ! صلاح دیدی اگر احتیاط کن، که ندارد. دلم ضمانت تعویض در شکستن کالا. کنار آبی و حالی به حالیات شده برکه. نمانده روی تنت جز دو تکه پارچه حالا. حساب هر چه که شاعر غلط از آب درآمد. کسی نکرده تو را تور ماهی «غزلآلا»...