هدف اصلی در این کتاب ارائه شیوه تفسیر جدید به نام هرمنوتیک زندگی است. از این شیوه برای تفهم نظامات اجتماعی و فرهنگی استفاده میشود. برای خود آگاه ساختن آدمی از زندگی و رهاسازی نیروهای زندگیاش، برای تجربه نحوه دیگری از زیستن. شعار فلسفی هرمنوتیک زندگی آن است که «زندگی خود روشنابخش زندگیست». یعنی اگر موضعی گشوده در برابر زندگی اتخاذ کنیم خود زندگی مقولاتی را در اختیار ما مینهد که از دریچه آنها عینیتیافتگیهای زندگی قابل فهم میشود. لذا شاکلههای اصلی بحث از تئوری هرمنوتیک زندگی در فصل نخست صورتبندی شده است. سپس در فصل دوم یکی از مفروضات اساسی هرمنوتیک زندگی یعنی «تاریخیت هستی بشر» را واکاوی کردهام. در فصل سول ابعاد و زوایای بیشتری از تئوری هرمنوتیک زندگی را بسط دادهام. در فصل چهارم نیز یکی از مفاهیم اساسی در فلسفه پدیدارشناسی استعلایی و روانکاوی تحت عنوان اگو را به بحث گذاشتم.