بوی خاکستر

تا بوده همین بوده، آنچه به نام سرنوشت ما را با خود می‌برد، ادامه و نتیجه آخرین تصمیمی است که خود می‌گیریم و یا بر آن صحه می‌گذاریم، تصمیم برای پذیرش یا مقابله، حتی آن‌گاه که هیچ برنامه‌ای نداریم و در رخوت عادت‌های روزمره می‌آساییم. با هر تصمیم گویی در رداخل قطاری جای می‌گیریم که زندگی ما را تا ایستگاه بعدی با خود می‌برد. تصمیمی بعدی می‌تواند ادامه آن حرکت یا جابجا شدن در قطاری دیگر باشد که مقصدی متفاوت را در پیش دارد. آنچه مهم است جابجایی‌هاست در وقت و زمان سنجیده و متناسب با اقتضای نیروهایمان در امتداد آرزوها.