داستان‌ها و افسانه‌های مردم پاکستان

در ادبیات مردم، قصه‌های مردمی - قومی جایگاه خاصی دارند. تاریخ روایت این قصه‌ها به دوران کتاب مقدس «ودا» می‌رسد. در سانسکریت، قدیمی‌ترین مجموعه داستان‌ها، «بریهات کاتا» می‌باشد که گفته می‌شود در قرن دوم پیش از میلاد نوشته شده‌اند. داستان‌های مردمی نه وابسته تاریخ هستند و نه دارای پیش‌زمینه مشخص و معلوم. نشانه‌های مبهم نژاد انسان‌های اولیه، بقایای ارزش‌ها و آداب اجتماعی اولیه، اعتقاد به قدرت‌های شگفت‌انگیز و خارق‌العاده آن زمان، همه این عوامل در آن داستان‌های به گونه‌ای پنهان و مبهم انعکاس دارند. داستان‌های مردمی این کتاب دارای شخصیت‌های خیال‌انگیز و رمانتیک هستند که برخی از آنان بر مبنای بعضی حقایق تاریخی نوشته شده‌اند، ولی در بعضی از داستان‌ها با قدرت‌های فوق انسانی نمایان می‌شوند.