ایستگاه بعدی

مجموعه ‌داستانِ ایستگاهِ بعدی ده داستان دارد با درون‌مایه‌هایی به‏ هم ‏پیوسته. داستان‌نویس جوانِ این کتاب برای هیچ‌کدام از داستان‌های خود نام انتخاب نکرده و فقط با شماره مشخص‏شان کرده است. در داستان‌ها مؤلفه‌های جذابی چون ترس، گم ‌شدن، شک و رازآلودگی تکرار می‌شوند، به‏ نحوی که هر داستان در عینِ استقلالِ ساختاری و معنایی‌اش اتمسفر و درون‌مایه‌ی خود را در داستان‌های بعدی یا قبلی نیز بازمی‌یابد. در اکثرِ داستان‌ها حضورِ یک غریبه ذهن و آسایشِ درون ‌متنی شخصیت‌ها را به‏ هم می‌ریزد. این غریبه گاه در هیئت مردی‌ است حاضر در فیلم‌ها و عکس‌های شخصیت‌ها یا گاه مانندِ سایه‌ای آن‌ها را تعقیب می‌کند و ماجراهایی را برای‌شان رقم می‌زند که برای مخاطب تکان‌دهنده به نظر می‌رسد. قهرمان‌های نیما قهرمانی به‏شدت ترس‌ خورده‌اند و در اضطراب به سر می‌برند. تلاش دارند با استفاده از رئالیسمِ شهر و زندگی خود بر این امرِ مرموز چیره شوند اما معمولاً ماجرا جور دیگری برای‌شان رقم می‌خورد. داستان‌ها مشیِ روایی و قصه‌گویی دارند و در هر کدامِ این ده داستان می‌توان حلقه‌هایی یافت که در پایان با اتصال به ‏هم می‌توانند زنجیری بسازند، زنجیری که دور وجود آدم‌های داستان پیچیده و مدام تنگ‌تر می‌شود.