شماره صفر چونان راهنمایی عالی برای روزنامه‌نگاری زرد از کار در می‌آید، به طوری که مخاطب در حین خواندن آن در مورد ساختگی یا واقعی بودن‌اش به تردید می‌افتد. رمان داستانی را روایت می‌کند که در سال 1992 اتفاق می‌افتد، هیئت تحریریه‌ای سرهم‌بندی شده به تصویر کشیده می‌شود که مشغول آماده‌سازی روزنامه‌ای است که هدف‌اش، بیشتر از آن که اطلاع‌رسانی باشد، باج‌گیری، لجن‌پراکنی و خوش خدمتی به ناشر خود است. یکی از افراد عضو هیئت تحریریه، روزنامه‌نگاری پارانویایی است که در کوچه خیابان‌های میلانی شبح‌زده گشت می‌زند. او داستانی مربوط به پنجاه سال پیش را بر اساس طرحی پیرامون جنازه پوسیده یک موسولینی دروغین بازسازی می‌کند؛ داستانی پیرامون سازمان گلادیو، لژ فراماسونری p2، ترور پاپ لوچانی، کودتای جونی‌یو والریو بور گزه، سازمان سیا و بریگادهای سرخ که آلت دست سازمان‌های امنیتی مخفی قرار می‌گیرند.
