معنای زندگی کردن همراه با درد کشیدن در لحظات حساس زندگی است که نمود مییابد. لحظاتی که شاید در ظاهر، انسان به اوج نیستی میرسد، اما با باز شدن روزنه کوچکی از امید، زندگیاش دگرگون میگردد. گویا درد و رنج لازمه زیستن است، چرا که اگر قرار باشد انسان همیشه در خوشی و راحتی باشد، شاد بودن دیگر برایش جذابیتی ندارد. همینطور اگر قرار باشد همیشه با غم و غصه زندگی را سپری کند، دیگر تلاش و تکاپو برایش جایی نخواهد داشت.