بریده

کالی خودش را می‌برد، نه خیلی عمیق، نه آن‌قدر عمیق که بمیرد. ولی آن‌قدر عمیق که درد را احساس کند. آن‌قدر عمیق که بتواند از درون فریاد بکشد. حالا او در «مؤسسه کاج‌های دریایی» بستری است، مؤسسه اقامتی درمانی که پر است از دخترانی با مشکلات روانی مختلف. کالی نمی‌خواهد با دیگران ارتباط برقرار کند و نمی‌خواهد با کسی کاری داشته باشد. حتی حرف هم نمی‌زند. ولی کالی تا کی می‌تواند به سکوت خود ادامه دهد...