کتاب حاضر ترجمه مقالاتی انتقادی از برخی بکتشناسان برجسته در باب مشهورترین نمایشنامه اوست: در انتظار گودو. این اثر اساسا تراژدی تمام عیاری است که در آن، دو شخصیت اصلیاش، ولادیمیر و استراگون در لامکان و لازمانی ابدی گم شدهاند و در همان حال، چشمانتظار ورود کسی یا چیزیاند که هرگز نمیآید. آنها از گذشته و آینده خود تصویر مبهمی دارند و زمان حالشان نیز در بهت و رنجی برزخی سپری میشود. در انتظار گودو چنین برزخ هولانگیزی است، اما هنر ارجمند بکت آن است که خواننده یا تماشاگر اثرش در عین احساس آنها میخندد.