سهآمی شاخصترین سیمای تاریخ نمایش ژاپن است که در تحول شکلهای آیینی و پیشنمونههای نمایشی کهنتر به قالب نمایشی «نو» - از مهمترین گونههای نمایش سنتی ژاپن - نقش کلیدی داشته است. واژه «نو» یعنی «توانایی»، که منظور از آن استعداد است، و «نمایش استعداد» و دست آخر «اجرا». شکلی از نمایش در قرنهای یازدهم تا سیزدهم میلادی در ژاپن پا گرفته بود، ولی آنچه ما امروزه با نام نمایش «نو» میشناسیم در اواخر قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم توسط کانآمی کیوتسوگو و پسرش سهآمی موتوکیو شکل گرفت...