نمایش‌نامه پریشان‌سالگی

شماها می‌دونین عشق چیه؟ نمی‌دونین که. من عاشق شدم. عاشق یه مرد خوش‌تیپ که فرانسه حرف میزنه. فرانسوی منو می‌بوسه. تازه اون اول عاشق من شد. بهم گفت خیلی خوشگلی. من زنی به زیبایی تو هیچ‌وقت ندیدم. من بهش گفتم این جوری نیس. منو هیچ‌وقت کسی دوست نداشته، حتی پدر و مادرم. بهم می‌دونین چی گفت؟ گفت اشتباه می‌کنی. تو خیلی زیبایی. من یه نقاشم؛ پس بهتر از هر کسی می‌تونم زیبایی یه زنو تشخیص بدم. داری بهم حسودی می‌کنی. تو از این‌که به قول خودت داداش خپل و کوتوله و چلاق منو مجبوری تحمل کنی، ولی من قراره با یه مرد جذاب عروسی کنم، داری مثه فلفل سیاه روی آتیش تق‌تق صدا می‌دی.