دو زن، استله و ویویان، در محل تماشاگران تماشاخانه تئاتری نشستهاند. تماشاگران واقعی در پشت سر آنها در حال تماشای تالار و صحنه نشستهاند. زنان برنامههای خود را در لحظه کوتاهی میخوانند. استله به اطراف خود نگاه میکنند. استله: کاری انجام نمیشه. ویویان: برنامه رو خوندی؟ استله: آره، برنامه رو خوندم. ویویان: برنامه تو مثل مال منه؟ استله: قطعا همینطوره، درست شبیه به برنامه تو! اونها تنها یه برنامه درست میکنن. ویویان: اونها کیان. ...